Multiple Sclerose is een chronische ziekte waarbij ontstekingen ontstaan in het centrale zenuwstelsel, dus in de hersenen en/of in het ruggenmerg.
Het is een auto-immuunziekte, dat wil zeggen dat het menselijk immuunsysteem zich tegen het lichaam zelf richt. Het moment van een ontsteking wordt een terugval, een aanval of een schub genoemd. Het afweersysteem valt dan niet de ontsteking aan maar maakt de beschermingslaag rondom de zenuwen, myeline genaamd, kapot. De oorzaak hiervan is nog onbekend. Doordat de beschermingslaag kapot gaat ontstaan er littekens. Daarom ook de naam Multiple Sclerose wat meerdere littekens betekent. Door die littekens wordt de informatie die door de zenuwen naar de spieren en de organen gaat, onderbroken en ontstaan er klachten.
Ik heb de Relapsing Remitting beloopsvorm. Dit betekent dat er na een aanval, periodes van herstel volgen. Deze vorm kan overgaan in de progressieve vorm. Met progressief wordt hier bedoeld dat de klachten toenemen zonder periodes van herstel. Maar MS kan ook een leven lang de vorm RR houden.
De voornaamste klacht die ik heb overgehouden aan de inmiddels acht aanvallen, is extreme vermoeidheid. Ook heb ik last van zenuwpijnen in mijn polsen en handen waarvoor ik medicijnen slik. Als ik heel moe ben, werkt de aansturing van een aantal functies niet. Dan sta ik minder stabiel op mijn benen en ga ik slechter lopen omdat de spieren in mijn bovenbenen niet goed worden aangestuurd. Daarnaast kan ik mijn geheugen niet altijd meer vertrouwen. Ook weigert de aansturing van mijn darmen mee te werken. Daar neem ik nu iets voor in. Gelukkig zijn er ook een aantal klachten hersteld. Deze klachten waren; een doof gevoel hebben van mijn huid over mijn hele lichaam, tintelingen in mijn voeten, duizeligheid, moeite hebben met plassen, dubbel zien en geen smaak meer hebben.
